Een client vroeg me uit eten, meerendeels omdat we het goed samen kunnen vinden, maar ook omdat hij een uiterst lief mens is en ongelooflijk medelijden met mij had.
Daags voordat Eric was overleden was hij nog langs gekomen met een fles wijn in een prachtige cooler en hadden we die en nog wat opgedronken in de zon.
Hij, Eric en ik genietend van het feit dat het werk was gedaan en dat de zomer echt was begonnen.
En nu een paar weken na zijn overlijden, had hij mij uitgenodigd om samen wat te gaan eten in een gezellig restaurant precies om de hoek van zijn huis.
Het is weliswaar in de volgende dorp maar wij hebben daar ooit vanaf ons trouwen minstens acht jaar gewoond, dus ik ken daar best veel mensen. Een aantal kwam aan onze tafel staan om mij alsnog te condoleren of juist om mij een hart onder de riem te steken. Het was echt hartverwarmend..
Er was maar een misser, hij had de boeking gemaakt voor twee personen en natuurlijk was iedereen reuze nieuwsgierig geweest wie die dan wel mee zou nemen…
Als antwoord had hij gegeven dat hij een leuke oudere dame zou meenemen, ze zouden het wel zien..
Grappig hoe je in al je verdriet ongelooflijk pissig wordt om te worden aangesproken met je echte leeftijd.
Het was voor mij in ieder geval genoeg om een flinke draai in mijn etensgewoonte te maken, zodat ik kilos afviel, ondertussen de nodige extra dingen gedaan om er weer een beetje aantrekkelijker uit te zien met als cherry op de taart een ooglift aanstaande dinsdag..
Ik weet niet hoe ik daaruit kom, ik denk na eergisteren dat er ook nog eens een extra lijntje is gezet onder mijn oog, waar ik nu nog last van heb, het alleen maar kan meevallen.
Ondertussen ben ik heel veel kilos kwijt, op na de bijna 20, en god hoeveel nog te gaan, ik train, ik smeer me in en loop tegenwoordig in schitterende omslagrokken omdat ik op die manier niet elke keer nieuwe kleding hoef te kopen.
In alle eerlijkheid was ik bijna vergeten hoe je op hakken moest lopen, maar dat is waarschijnlijk net als fietsen, een keer eigen, pak je het snel weer op.
En nu nog een leuke vent, ondertussen ben ik Tinder aan het afstruinen want leuke intelligente mannen met pit zijn niet zo heel prominent aanwezig.
En voor Hi Gorgeous, how are you? druk ik alleen nog maar op links.
Mieux seules que mal accompagnees, zei mijn moeder altijd en ze had gelijk, maar misschien ben ik helemaal geen Cougar, misschien moet ik op de afdeling Cradlesnatching gaan kijken, misschien past dat veel meer bij mij.
Ik ben nog steeds leuk, misschien zelfs wel enig, maar een oudere dame, daar herken ik mij zelf niet meer in.
Ik dank dan ook het vriendje dat door zijn onhandig compliment het nodige in mij los heeft gemaakt, zonder dat dat ooit zijn bedoeling was
Met dank aan Dennis
Castricum 15 november 2020