Donderdag avond had ik de auto dus in de garage achtergelaten, ik hoefde alleen maar een stukje achterstevoren te rijden en dan stond ik bij de uitgang, het waren plekken naast invalide plekken, dus ik ging er van uit dat het mocht, ik zou morgen wel opnieuw kijken
Ik ben kijkend naar mijn Koreaanse vriendjes in slaap gevallen, dank god voor YouTube
Vrijdag
Ik word altijd op tijd wakker, ergens tussen 7 uur en half 9, maak mijn ontbijt en het liefste zoek ik dan opnieuw koreaans drama op om een aflevering te zien terwijl ik eet…
Nadat ik er iets meer dan een had gezien, vond ik het toch tijd worden om ook eens naar buiten te gaan, de winkels waren dicht, dus het was al flink na 1 uur.
Mijn auto stond ergens in een garage dus dacht ik dat het misschien geen slecht idee was om deze ergens te gaan vinden en te kijken of al mijn ramen er nog inzaten…
Maar waar begin je.
Gelukkig kom ik een aardige fransman tegen en vraag of er hier in de buurt garages zijn: “dag meneer, ik ben een typische vrouw” (ahum in geval dat hij dit niet zou herkennen…) en ik heb mijn auto ergens geparkeerd in een hele kleine nauwe garage waar je zo naar binnen kunt kijken, maar heb geen flauw idee waar dat ding is…..
Gelukkig spreek ik goed frans en kan lief lachen, dus meneer begon mij uit te leggen hoe en waar maar stopte halverwege zijn zin: “ik loop wel met u mee, anders vindt u het misschien niet…..”
Ik vind altijd alles, maar als het zo charmant wordt aangeboden door een vriendelijke fransman, who can resist.
En als zielige weduwe neem ik alle manlijk aangeboden hulp graag aan, het doet wonderen voor mijn zelfvertrouwen.
We kletsen wat, ik vertel dat ik ben komen rijden vanuit het verre Nederland en ik krijg nog net niet een goedkeurend klopje op mijn hoofd, ik krijg opnieuw de opdracht om de omgeving te fotograferen als ik ergens mijn auto neerzet.
Gewoonlijk onthoud ik gewoon de straatnaam, mijn hersens werken nog steeds voldoende maar als er een semi-aantrekkelijke man het tegen je zegt, doe ik net alsof ik de suggestie geheel nieuw is..
We lopen naar de kop van Sables en alles wat we tegenkomen is het absoluut niet.
We lopen terug en in een keer komt er nog iets intelligents bij mij uit, het was vlakbij de kerk, ik heb namelijk niet ver gelopen om bij mijn appartement te komen..
Hij kijkt mij aan en zegt: markt !
We lopen nog iets verder, ik zie dat hij nu in tijdnood komt, hij loopt elke dat na zijn lunch een stuk om alles te verwerken en het is duidelijk dat dit gewoon te lang duurt.
Kijk daar mevrouw dat groene gebouw is de markt en daar zit een kleine garage voor. Terwijl hij snel afscheid neemt, word ik weer eens stuk blijer, hèhè dit is bekender, en gelukkig daar staat mijn auto, ramen helemaal heel, keurig op mij te wachten.
Ik haal er nog wat kleine dingetjes uit en snap nu waarom er niemand staat te springen om zijn auto daar te plaatsen!
Hoogte 1.30m en prompt knalt mijn achterklep tegen het betonnen plafond aan.. terwijl ik een hoop gekraak hoor in de gang beneden naar boven. Een mevrouw komt die afschuwelijke draai naar boven draaien met een flinke scheur in de zijkant.
Ik trek mijn klep naar beneden, zoek voor het kaartje van de garage dat ik niet vind, terwijl ik opeens realiseer dat ik mijn portemonnee vanochtend heb geleegd, zo direct toch maar even kijken.
Ik ga twee hoekjes om en sta voor mijn deur terwijl ik in mijn hoofd hoor, goed gegaan jochie!
Boodschappen kan ik om de hoek doen, de markt is al gesloten dus een winkel drie straten verderop biedt uitkomst, ik koop tegenwoordig stukken anders dan vroeger, niet alleen omdat ik geen “lekkers” meer koop, maar ik koop nog maar een kwart van wat ik vroeger kocht.
Ik ben in mijn eentje en wil niks meer weg gooien..
Na het eten, een salade want ik krijg die inductie plaat ook niet aan de praat! Ik ga rondwandelen in het centrum en natuurlijk koop ik schoenen in de uitverkoop.
Ooit heb ik hier de meest fantastische hoge hakken gekocht waar ik ook nog op kon lopen. Nu heb ik groene suede dainty little high heels, ik hoop dat ik ze ook aantrek, want dat wordt nog wel even een dingetje…
Ik ga naar huis, na een tijdje staat er een man onderaan mijn raam mijn naam te roepen.. het is de eigenaar om te laten zien hoe de inductieplaat en hoe de tv werkt, dat laatste snap ik nog steeds niet.
Ik zie allemaal kleine schermpjes met nrs en zenders maar als ik ergens op druk, gebeurt er nog steeds niks.
En nog geen Netflix..
Maar mijn Korean Midget Porn kan ik ook hier zien, dus volop Asian drama: Koreaans, Chinees of Japans, ik ben tegenwoordig als een tiener verliefd op de schitterende acteurs, die op een onmogelijke manier allemaal 34 jaar oud blijken en vaak net over de 1m80 zijn en vooral genoeg reparaties hebben gehad om een leuke Rolls Royce voor te kopen.
But hey het oog wil ook wat !
Daarnaast spelen ze in de film allemaal een Lord Darcy a la Colin Firth, heel hooghartig met subtiele (en minder subtiele) oog opslagen.
Ik leer waanzinnig veel over Koreaanse en Chinese zeden en gewoontes en ik zal een dezer dagen toch eens beginnen aan duolingo Koreaans en Chinees beginnen want door mijn verslaving herken ik al de nodige woorden…
Opeens is het dan 1 uur en ik ga maar slapen, het is mooi genoegd geweest, veel geslapen, flink gewandeld, auto gevonden en weer een nieuwe serie gevonden op You Tube, mènn wat kunnen die mannen arrogant zijn zeg en de vrouwen onderdanig.
Ik vraag me voor de gein af wat er zou gebeuren als je een Koreaans acteur in een Nederlandse film zou zetten. Dat wordt wel een moeilijke keuze want ik heb minstens 5 x nr 1 favorieten.
Ik vind het heerlijk om te zien, maar moet er van mijn levensdagen niet aan denken om zo te worden behandeld.
Je moet dus keurig wachten dat ze jou dat vragen en dat kan een beste tijd duren oh en eer je hand in hand mag lopen ben je flink wat afspraken verder.
Nope helemaal niks voor mij!
Welterusten!