Dit klinkt heel overdreven maar toen ik hier kwam wonen vanuit Akersloot, was het voor mij net alsof ik in een warm bad terecht kwam.
Hier, voor mij gevoel alsof ik nu echt thuis kwam, niemand die zich met je bemoeide, we konden gewoon zijn wie wij waren.
Ik weet dat ik ook voor Eric sprak als ik zeg dat we hier onze mooiste jaren hebben gehad, ons mooiste plekje in Bakkum Noord!
Ik was al twee en half jaar aan het kijken voor een nieuw huis, honderden gezien en toen deze in een mail voorbij kwam, toen nog zonder foto’s, wist ik zeker dat dit het was.
Ik weet nog dat ik Rini belde en zei dat ik deze wilde kopen, ongezien en zonder te weten waar het was!!
Zij zei dat ik toen eerst maar eens moest gaan kijken en dat ik dan pas kon beslissen en morgenvroeg was de eerste afspraak en dus nu voor mij, voor ons!
Ik heb mijn vriendin Ineke gebeld, want die komt hier vandaan en gevraagd of zij wist waar de Heereweg was en of het een leuk gebied was en of we met ons (Eric’s mam) konden gaan kijken…
Ineke had tijd, kwam mee en liet ons zien waar het was! Ik werd in enkele seconden helemaal verliefd, dichterbij bij het strand was (toen) gewoon onmogelijk en maar aan een kant vast aan buren was ook geweldig!
We keken via het raam naar binnen en ik realiseerde dat ik er het nodige aan moest gaan veranderen als ik het de mijne wilde maken!
De volgende dag ben ik met Eric gegaan, gelijk nadat ik de kinderen naar school had gebracht en ik werd helemaal verliefd en Eric realiserend zich dat hij een eigen kantoor zou krijgen, helemaal voor hem alleen, was ook geheel verkocht!! We hebben gelijk een bod neergelegd want we wisten alle twee dat dit het helemaal zou zijn !
Pas 6 maanden later konden we erin, op 1 mei en ik weet nog dat Willem samen met Hans er nog spullen uit kwamen halen, terwijl ik al terugkwam van de Notaris. Dat kon ook makkelijk want ik had ondertussen hem ook al een flink aantal keren lastig gevallen om een video of foto’s te kunnen maken!
Ik had ook een heel team klaar staan om de hele boel te verbouwen, want weliswaar was de locatie geweldig, ik had/heb een hele andere smaak en een vriendin wiens vader Architect was en mij had aangeboden om door het huis met hem te lopen zodat ik aantekeningen kon maken.
Ik heb een schrift vol geschreven want er moesten minstens vijf niet dragende wanden uit, de trap moest precies andersom zodat ik een gangetje op de eerste verdieping bij een kamer kon trekken door de trap van zolder weg te halen. Vijf kamers werden er vier en eigenlijk bleef er nog maar een klein hokje over voor de koffers, en als linnenkast!
We hebben die zomer minstens zes weken geweldig weer gehad, want we werden gedwongen door de verbouwing om elke dat buiten te eten!
We hebben veertien dagen gehad dat we op eens stalen trap gesteund op balken hangend boven de open kelder van de eerste naar beneden konden, bij elkaar slapend op “onze” kamer, maar wat voor kamer! ik ben nog steeds overtuigd dat ik het mooiste uitzicht van Bakkum heb!
En toen eindelijk de trap kwam, die het zelfde kostte als een keuken, kon Frenck eindelijk weer terug naar zijn kamer en begonnen we met de kamer van Paul.
En dan wordt je “natuurlijk” gebeld door de organisatoren van het Van Keeken Tennis toernooi met de vraag of jij misschien plek hebt voor nog twee jongens?? Want die konden ECHT NERGENS MEER TERECHT! en wij waren de laatste optie!
Ik heb uitgelegd dat ze dan op zolder met Frenck en Paul moesten slapen op het beton want al lag nog niet eens een vloer in! En hoe lang bleven ze, want we zaten precies in een flinke verbouwing?
Volgens de organisatie ging het niet lang duren, want het waren outsiders en die zouden maandag wel weer weg zijn.. en Oh kon ik ze ook te eten geven en liefst ook gezond…
Als ik er nu aan denk, vraag ik mij af of ik wel goed in mijn hoofd was, ik krijg de twee jongens en een vader langs, Vader en zoon Russisch, maar wonend in Duitsland en de andere jongen Matthias, ook een Duitser. Grappig dat ik kleinkind van grootouders uit het verzet regelmatig Duitsers op mijn pad kreeg, terwijl ik er niks mee had.
Maar deze zijn leuk, Matthias kent het computer spelletje beter dan mijn jongens, hij is ook minstens 8 jaar ouder en laat ze zien hoe het gespeeld moet worden, de andere knul, weg onder het juk van zijn vader, geniet volop en mijn jongens denken nu helemaal dat ze op de beste plaats ter wereld wonen.
Terwijl ik twee keer per dag warm kook, het zijn jonge jongens en altijd hongerig en vooral super dankbaar voor de Nederlandse vla in al zijn variëteiten, heb ik ook nog tijd om al hun wedstrijden te zien en realiseer dat ik twee kampioenen in huis heb.
Het werden dan ook niet twee dagen, het werd de hele week, want ze werden nummer 1 en 2 individueel en nr 1 samen tegen de rest!
Op de laatste dag kwamen we ook de ouders van Matthias nog tegen, waarbij ik tot mijn grote verbazing huilend geknuffeld werd om de ondersteuning die ik had gegeven de hele week.. Matthias had zich uitstekends vermaakt en heerlijk gegeten!
Ik kreeg dan ook tijdens de prijsuitreiking de bloemen van beide jongens als dank!
Ergens langs de lijn had vader ergens anders een plek gevonden, maar zat de meeste avonden bij ons aan tafel en leerde ons weer Russische Barbecueën, iets met stenen, open vuur en houten spietsen en hele verhalen over Legion Etranger waar hij had ingezeten!
Hoe gek is het dan om de volgende week weer ongelooflijk veel tijd over te hebben en weer door te kunnen klussen.
Het is een heel mooi huis geworden, we hebben er een andere badkamer ingezet, waarbij ik geleerd heb om dit een volgende keer gewoon door een bedrijf te laten doen, sneller en efficiënter….
We hebben een geweldige keuken, waarvan ik had gehoopt dat mijn kinderen gezellig aan de bar zouden zitten met verhalen over school etc.. Of nog beter mijn man met een glas wijn voor ons zou praten terwijl ik kookte… in plaats daarvan zat de hele hub voor de tv naar het nieuws te kijken…
Ik heb Hans een paar keer in paniek gevraagd als er in het begin wat verkeerd ging en ik nog geen groot netwerk had. Hiervoor veel dank, alhoewel je grappen niet opwegen tegen de hulp die je gaf 😉
Ik heb hier (jongeren) parties gehad rond de vuurkorf dat alles en iedereen bleef slapen. Ik heb hier verjaardagen gevierd met 80 man en ook dat de jongens examens haalden, een is nu op weg naar een Master. Ik heb hier menig jaar oudejaarsavond gevierd met een huis vol (30) mensen aan tafel. Ik heb hier mijn schoondochters ontmoet en hun families ontmoet en de zwangerschappen van mijn kleinkinderen meegemaakt!
Ik heb het plezier van verjaardagen en beide trouwerijen gehad met heel veel familie en vrienden, die pasten zonder enig problemen in onze tuin die ongelooflijk gezellig aangekleed werd door mijn geweldige buurvrouw en vriendin Katja met bloemen van een buurvrouw op de Achterlaan en allerlei tuinmeubelen van omringende buurtjes.
En ik heb hier afscheid van mijn liefste Eric hebben moeten nemen en ook het mooiste afscheid wat iemand zich maar kan voorstellen mogen nemen, doordat de hele buurt vlaggen uithing en op de weg stonden om afscheid te mogen nemen. Vanaf het begin van de weg tot het einde vol met mensen! En daags daarna vele mensen die persoonlijk langs kwamen.
Eric en ik hebben genoten van ons zwembad(je) tot de jongens besloten dat het teveel werk was om het voor mij nog op te zetten, omdat ik volgens hen er toch te weinig gebruik van maakte…
Ik ben gezegend met twee ongelooflijke leuke set naaste buren, die in de loop van de tijd naast mij zijn komen wonen, betere kun je niet krijgen.
Maar ook om mij heen vind ik dat ik ongelooflijk rijk ben met mijn buurtjes, die als het er om gaat, binnen no time binnen komen en je helpen.
Dit huis heeft ons veel geleerd, deze omgeving heeft ons veel geleerd, Eric en ik hebben hier geweldig gewoond, gewandeld, gefietst, geluierd, gewerkt en keer op keer dankbaar thuisgekomen
Ik ga nu een nieuwe weg in, ik heb al een jaar een nieuwe liefde en ik ga voor een tijd in een camper wonen terwijl ik op zoek ga naar een nieuwe uitdaging hopelijk in een ver zonnig land.
Ik hoop voor mijn huis en mijn geweldige buren dat jullie een hele leuke familie terug krijgen, ik snap dat het even zal duren eer ze weer zo leuk zijn als ik, maar ik weet zeker dat ze boffen met jullie!
Mijn streefdatum ergens in het voorjaar en ik weet nog niet wat ik ga doen, ik wil een camper kopen en met de hondjes en mijn vriendje Europa doorkruizen terwijl ik continu de zon op zal zoeken en zo vaak mogelijk mijn kleinkinderen zal zien en vasthouden.
Ik zal zonder meer nog wel eens langskomen, niet lopend voor de brandwondenstichting of iets dergelijks maar gewoon om te kijken of jullie er nog allemaal zijn!
Ik zal jullie allemaal ongelooflijk missen, maar ik ga nu iets doen wat ik eigenlijk al mijn hele leven wilde doen: reizen en ik hoop dat ik dat een hele lange tijd mag doen!
Ik wens de aanstaande bewoners/kopers van mijn huis heel veel liefde toe, ik denk dat jullie boffen met dit huis in deze omgeving!