Morgen zou je 62 zijn geworden, ik denk dat er morgen heel veel mensen aan je zullen denken, waaronder wij, je moeder, ik, je kinderen, je schoondochters, je broers, je zus en alle anderen.
En we zullen allemaal wat anders van je missen en je zelfs op een andere manier missen! Elke keer dat ik aan je denk, dan zie ik hoe onze kinderen gaan en hoe onze kleinkinderen groeien envooral van de laatste daar had je zo van genoten!
Toen we bij elkaar kwamen, maakte ik duidelijk dat ik snel kinderen wilden en je ging akkoord, pas na je overlijden hoorde ik dat je nooit geen kinderen had gewild… Maar ik denk dat toen je ze eenmaal had, je heel blij met ze was, ondanks dat ze je stoorde tijdens je werk en ondanks dat ze veel te vaak een beroep op je deden… Dat heb je natuurlijk al snel met een intense tweeling zoals onze jongens!
Ik denk dat je vrijwillig tijd had vrijgemaakt voor ons blij ei, je had m zoveel kunnen leren en hij had t opgepakt als een spons!
Je had je rot gelachen over je kleindochter, we hadden elkaar aangekeken en hadden genoten!
En dan voel ik mij altijd schuldig dat ik er mag zijn en jij er niet meer kunt zijn!
Jij werd geen 61 en wordt ook geen 62, we leven door met een lege holle plek!
Ik mis je en ik mis je ook vaak niet, mijn leven gaat door, ik kan niet anders dan door, maar er zijn ook deze momenten dat ik je mooie smile en je lieve gezicht ongelooflijk mis!
Dag mijn liefste, ik hou nog steeds van je, ondanks dat ik ook van iemand anders hou, ik mis je zelfs als die anders vlak bij me zit!
Hij heeft hele mooie dingen en hij maakt me gelukkig, maar dat stopt me niet altijd jou toch ongelooflijk te missen!
Ik wens je een heerlijke verjaardag, waarin je weet dat je nog lang niet vergeten bent!
Liefs,
Colette