Mijn jongste zit op de Uni van Potsdam en kon met moeite een flat krijgen zodat hij zijn Masters kon doen, het is een flat in een schattig plaatsje, omringd door meren in de buurt van Berlijn en net als Castricum, volgeplempt door Campings waar voor veel Berliners gebruik van maken.
Het is mijn tweede visite, het eerste had mij helemaal mesmerised, het is gewoon schattig, overal bloemen, veel vooroorlogse gebouwen die al opgeknapt zijn, in tegenstelling tot Dresden waar ze nog keihard er mee bezig zijn. Er zijn kinderspeelplaatsen waar (groot-)ouders met kindjes komen, in het kort het lijkt schattig!
Toch zijn er regelmatig gekke momenten vooral van volk waar je het niet van verwacht! We zitten op een terras Döner te eten en ze komen met zijn drieen aan, ik schat ze kort in de twintig, een man met racefiets achtig iets, vrouw met baby en een vrouw met paars haar, een panty die je aan zou trekken als je sexclub gaat, veel te korte rok voor een vrouw die minstens nog 3 maten boven mij zit, maar het zijn mijn zaken niet, tis mijn dochter niet, dus niet mijn probleem en ik heb geleerd dat ik dit soort meiden vrij vaak als winkelbediendes tegen kom die enorm veel moeite doen om te vinden wat jij zoekt.
Dus ik scan, sta verbaasd over t aantal tattoos die ze heeft en zit me af te vragen waarom die krankzinnige haar kleuren hier wel aanslaan, en bij ons zoveel minder.
Ze hebben ons duidelijk in t vizier, een oud wijf met jonge man, ook nog eens gekleed in fel roze en oranje, ze bespreken ons uitgebreid en proberen ietwat intimiderend te worden, wat bij mij precies de verkeerde reactie oproept, ik word alert, en ga bij uitdagend zitten kijken, kijken hoe dapper jullie zijn
Ik denk dat ze dat niet hadden verwacht en alhoewel ze nog steeds stiekem blijven staren, ook opvallend opeens komt de Turkse eigenaar vlak bij ons zitten en wuift naar ons en vraagt of alles goed gaat?
We waren de dag ervoor nog met zijn allen naar het strandje geweest en hadden zelfs de honden meegenomen omdat t echt niet meer te harden is in de camper. Tokyo had de honden gepakt toen we weer naar huis gingen, dus liep hij al een stuk voor ons uit!
“Dat moet hij niet doen” zei mijn jongste, ze zijn hier nogal xenofonisch, als ik op een burenfeestje vertel dat ik italiaans gegeten had, vragen ze me waarom het niet Duits was, er zijn niet eens meer Duitse restaurants… En ze hebben het zelf niet eens door…
Dagelijks lopen we met zijn tweeen of met mijn blij ei (kleinkind) erbij door het dorp heen en ik realiseer mij dat t verschil in leeftijd ook zal zorgen voor de starende blikken, maar je ziet echt mensen zich verplaatsen om uit zijn buurt te blijven..
Mij interesseert het allang geen fluit meer, als jij problemen hebt met onze vriendschap en het feit dat jij ook nog iets vind van een kleurtje, is dat jouw probleem, maar toen we langs opgeschoten jeugd in grotere groepen moeten, ben ik blij dat hij de honden vastheeft.
Onze honden zijn namelijk kleurenblind en hartstikke dol op hem en dat zie je ook als er een stel meisjes hem proberen uit te dagen. Tokyo negeert het en Sharpei wordt superalert en daardoor de Herder ook. De dames druipen af en dat is maar goed ook, want ik loop ondertussen vlak achter hem en ik ben valser dan mijn honden ooit kunnen worden.
Ik had het al vooraf zijn verhuizing gehoord, Werder zit vol met Nazis, was mij door een zus van mijn bestie ingefluisterd en die had t weer van een Engelse vriendin die er een tijd had gewoond, maar was gevlucht naar een andere plaats.
In alle eerlijkheid vind ik het een schattig plaatsje en met woningprijzen beginnend bij een half miljoen, ben ik duidelijk ook niet de enige, maar ik zou er niet willen wonen, ik hou van open en eerlijk en dat is hier niet zo
Mooi en prachtig, dat wel!
Ik wens je een heerlijke dag
Wreder am Havel (D) met 36C