Over een kwartiertje is het 9 maart, de dag dat mijn schoondochter alleen naar Lissabon rijdt, omdat ik voor één keer voor mijn camper heb gekozen.
Ik had namelijk schade veroorzaakt in Nederland aan mijn achterbumper en heb dat hier laten repareren en heb toen ook gelijk mijn bumper rood laten spuiten: brandweer rood en ik ben er helemaal weg van!
En nu wil ik ook mijn voorbumper in diezelfde kleur hebben en dat kan alleen maar als ik as maandag om 9 uur bij de spuiter om de hoek van mijn camping sta!
Dus ga ik niet mee naar Lissabon waar ook nog eens mijn jongste zoon de volgende dag aankomt en dan gaan ze samen ook nog naar Sintra.
Mijn hart huilt omdat ik de laatste twee en halve maand continu elke dag mijn kleinzoon zag, smorgens vroeg als hij de camper binnenkwam: “Nana ben je wakker?”, of als ik er op tijd uit was om m buiten te zien spelen op mijn deck. Als hij mij op gebiedende toon als Nana aansprak of als hij keihard “nee” zei als ik: “ik hou van jou ! zei. 
Hij houdt met zijn twee en een half jaar namelijk alleen maar van zijn mamma!
En daarna van mijn Tokyo die een combinatie was van zijn drager/Nanny en zijn speelmaatje, dan komt Tomas mijn Zweedse buurman en onze goede vriend, jouw papa omdat hij er nu niet bij is en misschien kom ik nu voor zijn opa en oma’s maar dat zal niet lang duren, op deze leeftijd zijn ze je snel vergeten..
Ik zal zijn heerlijke moeder ongelooflijk missen, die liefste en beste schoondochter ooit. Een geweldige kok die allerlei geweldige gerechten kon maken van de gekste dingen!
Ik zal je missen als ik met de honden loop, omdat er dan geen derde lijn aan Oscar vastzit omdat hij vindt dat hij groot genoeg is om de honden uit te laten en wij van mening zijn dat dat compleet onverantwoord is. Ik zal je missen als we naar de markt gaan en hij er niet is om mee te dansen!
Ik zal zijn smoel missen, vooral die grijns als het weer eens voor elkaar heeft.
Ik zal de bende niet missen die hij keer op keer op mijn deck veroorzaakt, door dat hij al zijn speelgoed achter zijn kont te laten liggen. Ik zal niet blij zijn dat ik nu ongestoord naar mijn camper kan lopen, zonder mijn nek te breken over allerlei bij elkaar gesprokkeld hout waar we ook vanavond een groot vuur van hebben gebouwd.
Ik zal het ongelooflijk missen dat we geen vuren meer maken en er continu op moeten letten dat jij er niet te dicht erbij komt en je brandt!
Of als we op de fiets ergens naar toe gaan en je met me zit te kletsen, omdat ik eindelijk je taal begin te begrijpen.
Dat je komt “ruiken” aan mijn koffie, aan mijn wijn en aan van alles en nog wat waar je nog lang geen slokje van mag drinken…
En dan hoop ik maar dat als ik je eind mei weer zie, jij nog weet wie ik ben en dat we niet het gehele kennismakingsritueel opnieuw moeten doen…
Lief manneke van me, ik denk dat Tokyo en Tomas en ik jou en je mama en je papa heel erg gaan missen, nog meer dan ooit omdat we zo heerlijk samen hebben kunnen zijn.
En dan spreek ik bijna voor de gehele camping, het personeel en vooral de vuilnisophalers die je elke ochtend enthousiast begroeten en “bezwaaiden” ! Ze zullen je echt missen!
Ik hou wèl van jou, net als Tokyo, Tomas en de honden!
Je Nana Colette, mama van jouw papa zelfs al jij dat niet wilt geloven!
Olhao
8 maart 2023