Als je zo oud bent als ik en zoveel relaties hebt gehad, dan heb je ook een heleboel schoonmoeders gehad door de jaren en daar zat van alles tussen, vriendelijk tot super jaloers omdat ik hun baby had “afgepakt”!
Het heeft mij een heleboel geleerd over hoe ik niet een schoonmoeder wilde zijn voor mijn schoondochters maar ik heb ook geboft!
De ironie is dat ik nooit met mijn eigen moeder kon opschieten, zeker vanaf de puberteit ging het fout, ik kon geen goed doen, als ik op school was en er thuis iets kapot ging, was t altijd mijn fout!
Geen van mijn vriendinnen wilde ooit lang bij mij blijven, want klusjes genoeg en daarna de ruzies!!
Dus hing ik vanaf de middelbare school graag uit bij mijn vriendin(nen) en mijn geweldige tante om zo maar zo weinig mogelijk thuis te hoeven zijn!
Op mijn 17e ging ik al naar London als Au pair/ om te studeren en kwam zo weinig mogelijk thuis!
Dus toen ik Eric tegenkwam op mijn 37ste en hij en ik binnen 24 uur wisten dat wij voor elkaar gemaakt waren… hoorde daar ook een kennismaking bij met wederzijdse familie. Gelukkig was mijn kant voordelig, ik woonde weliswaar op 10 min afstand van mijn ouders, maar ik zag ze nooit en had totaal geen contact. Dus stelde ik voor dat hij dan maar op zijn minst mijn broer en schoonzus moest leren kennen, dan had hij in ieder geval iets van achtergrond!
Mijn tante en mijn oom had hij toen al ontmoet!
En toen moest ik mijn schoonmoeder leren kennen en daarvoor moesten wij naar Nijmegen toe. Ik had eenschattig pakje aan, bermuda en jasje, zelfgemaakt, leuk topje en was bezaaid met armbanden, ringen etc.
Ik kwam binnen en werd vriendelijk begroet, ik zal toch eens vragen wat de eerste indruk was, maar ik geloof niet dat die geweldig was, want ergens in het gesprek vroeg ze of ik altijd zoveel bijoux droeg… euh ja meestal wel, ik had 10 slavenarmbanden, een hele mooie arband met bijpassende ketting van Eric gehad, die ik natuurlijk ook droeg, een horloge, minimaal drie ringen per hand en waarschijnlijk 2 sets oorbellen. Maar vooral de beleefde manier waarop ze het vroeg, of ik altijd zoveel juwelen droeg, kreeg ik het gevoel dat ik er iets teveel als Catherine de Grote uitzag….
Ik ben het ook gelijk gaan verminderen, want ik kom maar uit een truttig gezin en niet iets flamboyants over de top!
Kort daarna zijn we binnen drie weken gaan samenwonen, zijn we getrouwd binnen 6 maanden, gingen we gelijk op zoek naar een koophuis, wat we gelukkig binnen een jaar vonden, 2 maanden voor de geboorte van onze tweeling die 9,5 maand na de trouwdag zich aankondigde!
En overal was mijn schoonmoeder aanwezig, want ik leerde heel flitsend dat zij werkelijk het liefste mens is wat je ooit kunt ontmoeten!
En ondertussen is Eric al twee jaar dood en had ik flinke problemen om met haar te praten omdat er dan toch een soort schuldgevoel komt kijken en langzaam pak ik het contact weer op en probeer weer regelmatig te bellen!
Van de week belde ik uit Polen en had haar verdrietig ad lijn; “ga maar nooit in een flat wonen, want als je buiten komt, ken je niemand!”
Ze klonk echt verloren, vooral sinds ze zelf vind dat ze niet meer hoort te autorijden en dus de auto heeft verkocht. Voorheen kon ze alles, nou kan ze niks meer en dan ook nog herstellen van ern gebroken heup, dat maakt t dan niet beter!
“Als ik in NL ben dan moet ik langs mijn schoonmoeder, ze klinkt eenzaam en dat wil ik niet!”
Waarop Tokyo zei: “dan gaan we daar toch langs?” En daarom hou ik zo van ‘m, omdat hij dan gelijk de route omzet zodat wij bij haar langs kunnen!
Ik heb de avond ervoor gecheckt of ze nergens naar toe hoefde, ik heb mijn nichtje gebeld, dochter van mams zus en die heeft allerlei restaurant proberen te reserveren en uiteindelijk hebben we het bij haar zus op het terras een uitgebreide lunch gehad, met veel geklets en gezelligheid. Mam genoot!
Ik heb ondertussen de wasmachine volop gebruikt, zodat ik schoon weer verder kan en mam heeft genoten van de heen en terugrit in mijn camper!! Zoveel te zien met die grote ramen! De honden hebben haar weer afgelebberd, vooral Cuddles is erg verzot op haar en deed zowaar een keer voorzichtig!
Ik ben savonds lekker met mam aan tafel gaan zitten, kletsend en herinneringen ophalend, ik realiseer mij dat ik een bevoorrecht mens ben, ik heb een mam die heel veel van mij houdt en die al heel veel voor mij heeft gedaan, want als zij er niet was geweest, dan was mij huis altijd een puinzooi geweest, ze was onze bezemwagen voor mijn kinderen, elke sok, schoen, fles, handdoek ving ze op en douwde ze weer ergens tussen. Ze was er met verbouwingen, schoonmakend zoals niemand kan, ze was er met feestjes, opruimend zodat t niet allemaal op onze schouders kwam, ze was er altijd en ze is er nog!!
Ik probeer haar nu te overtuigen om voor de kerst over te komen naar Spanje (of Portugal) zodat we nog een keer allemaal samen kerst kunnen vieren! Ze vindt zichzelf te oud, maar ik heb Tokyo al gecharterd om haar op te halen, mee te slepen, te begeleiden en haar veilig bij ons af te leveren. Want hij hoort er ook nog steeds bij en hij vindt mam ook lief!
Dus als je mam kent, zeg aub dat ze dit moet doen, want wij willen haar zo graag hebben voor kerst en nieuwjaar!
Ik wens je een heerlijke dag