Op een of andere manier kom ik altijd mensen tegen die vastzitten in een relatie met hun ex, waarbij er flink door de ex aan de touwtjes wordt getrokken en niet op een gezonde manier.
Kijk ik snap dat als je gaat scheiden, je er als ouder zo goed mogelijk voor je kind wil zijn, dat is ook een gezonde reactie, want een kind heeft er (in de meeste gevallen) niet om gevraagd dat jullie uit elkaar zijn gegaan, dus probeer je nu het zo goed mogelijk op te vangen…. Alleen daar heb je ook de hulp van de ander bij nodig en daar gaat het ook nogal wel eens mis.
Vooral als je emotioneel nog aan iemand vast zit, of iemand aan jou vast zit, dan wordt er over t hoofd van de kinderen afgerekend en dat gaat werkelijk op zo een infantiele manier dat je je afvraagt of die betreffende ouder nog wel helemaal goed bij zijn/haar verstand is. Want het is een ding dat je wilt afrekenen met je ex, maar wat je duidelijk nog niet wilt zien is dat je kind(eren) er heel erg last van hebben.
Ik zal je uitleggen waarom: het moment dat jullie uit elkaar gaan, blijven jullie kinderen van jullie allebei houden, dat zal ook de nodige frustratie geven, vooral als die ander “fout” volgens jou is geweest, maar even voor de duidelijk, het feit dat die ander vreemd is gegaan is alleen maar een zaak tussen jullie en niet tussen jou, je kinderen en die ander, want zo is het gewoon niet.
Ik ken mensen die regelmatig hun partner besodemieteren, maar die ongelooflijk loyaal zijn naar de kinderen. Het een heeft dus niets te maken met het ander, alhoewel het ongelooflijk pijnlijk blijft voor de bedrogen partner!
Dus je bent uit elkaar en jullie hebben samen de zorg voor de kinderen, een semi perfecte oplossing , tenminste als je eerlijk en volgens de regels speelt. Er staan aardig wat regels in hhet ouderschapsplan, maar dat is niet gezegd dat men zich hier aan houdt en dan gaat het wrikken.
De ene ouder neemt flink de ruimte of verkleind de ruimte voor de andere ouder en die andere ouder raakt gefrustreerd want dit is niet afgesproken en hoe los je dit nou op??
Ik hoor nog wel eens ouders zeggen dat ze dan wel naar een advocaat gaan, die trouwens in veel gevallen helemaal niets voor je kan doen omdat welles/nietes moeilijk te bewijzen valt.
Of ze willen naar Veilig Thuis, alsof die ooit wat voor je kunnen oplossen, in mijn ervaring is het zo dat als je die er bij vraagt, zij hun eigen plan trekken, die helemaal niets met de realiteit te maken hoeft te hebben en voor je het weet wordt die andere ouder als een veel betere ouder door hun ervaren en gaan je kinderen gedwongen die kant uit en dan ben je helemaal ver van huis!
In mijn ogen zijn er weinig oplossingen, maar zouden we met zijn allen eens moeten kijken hoeveel schade een kind oplevert als de ouders niet (meer) met elkaar kunnen omgaan en over het hoofd van een kind alsnog hun gelijk willen halen…
Ik geef een aantal voorbeelden die ik zienof heb meegemaakt: typische voorbeelden zijn vooral:
De regels gelden niet voor mij, alleen wel voor jou en als je dan toch probeert om over mijn restricties heen te stappen, dan vertel ik wel aan de kinderen wat voor waardeloze ouder jij wel bent..
Moeder heeft een BBQ met de familie, waar ook buitenlands wonende familie met kind aanwezig zal zijn. De kinderen hebben een band en zijn nieuwsgierig hoe iedereen er nu weer uit ziet.
Vader heeft zijn eigen plan, maar moeder maakt ruim een week van te voren duidelijk dat dit familie is en maar een eenmalige kans.
Vader geeft toe maar zegt dat de kinderen om 8 uur thuis moeten zijn, omdat ze de volgende dag naar school moeten. Moeder mag ze pas om 5 uur ophalen en moet een uur heen en een uur terug rijden. Moeder houdt zich ad regels, vader is gezellig bij de buren aan t borrelen bij thuiskomst en moeder wordt vermanend toegesproken waar iedereen bij is omdat de kinderen wel een kwartier te laat terugkomen, het borrelen blijkt zo gezellig dat de kinderen pas om 10 uur naar bed gaan.
In vakanties zie je het nog duidelijker en het is opvallend omdat t allemaal op de zelfde manier wordt gemanifesteerd!
De ene ouder gaat op vakantie met de kids en wordt gemaand door de andere ouder dat er wel continu contact moet kunnen zijn, waar dan opeens op allerlei vreemde tijden gebruik van moet worden gemaakt, maar … als dan de andere ouder met de kinderen weggaat dan gebeuren er allerlei situaties waardoor de ene ouder geen contact heeft met het kind of zelfs de ouder en dat kan wel de gehele vakantie duren!
De kindertelefoon was kwijtgeraakt en werd pas op de laatste dag onderaan in de tas gevonden en de ontvangst was zo slecht geweest dat het zinloos zou zijn geweest om te bellen.
Even voor de duidelijkheid, deze ouder kon wel elke dag diens nieuwe liefde bellen om op te scheppen hoe leuk het was. Pas toen de nieuwe liefde de ex tegenkwam en dat wilde benadrukken, werd het duidelijk dat de boel flink in de maling werd genomen!
Als ik de nieuwe liefde was geweest, had ik er onmiddellijk een einde aan gemaakt onder het gezegde dat een vos wel zijn haren, maar niet zijn streken verliest.
Vader en moeder hebben elk een deel vd week, maar vader vindt dat het kind op moeders dag het kind bij hem hoort, want dan moet hij trainen en omdat moeder “nooit” iets opruimd, is het beter dat het kind vooraf aan de training of de match naar vader gaat om zijn voetbalkleding aan te trekken en naar afloop ook weer terug te brengen zodat zij het niet “kan kwijtraken”! Training is twee keer per week en op deze manier heeft hij flink wat uren erbij gesprokkeld die eigenlijk bij moeder horen,
Nog een keer, vader heeft een nieuwe relatie waarin al net iets oudere jongens rondlopen, mannetje vindt het super interessant want er mag veel meer dan thuis en er is stukken minder controle, dus wordt er niet meer voldoende gepoetst en wordt er door de orthodontist gedreigd met t weghalen vd beugel. Maar moeder kan maar de helft vd tijd controleren en dat is te weinig, dus gaat dat ding er maar uit, want het is wel goed zo volgens vader en diens nieuwe liefde.
Kind wordt van school naar huis gestuurd omdat hij stinkt en omdat er al briefjes meegegeven zijn, die vader “vergeet” te delen met moeder.
Of die ouder die continu lelijk over die andere ouder spreekt waar het kind bij is, of nog erger: je lijkt precies op je ….. Elke ouder die dat al eens gezegd heeft in boosheid, die zou zichzelf een knal voor zijn hersens moeten geven en zich kapot schamen!
Decennia geleden is er door een Amerikaanse rechter duidelijk gezegd hoe het werkt en nog doen ouders het dagelijks..
“Elke keer dat de ene ouder iets lelijks zegt over de andere ouder waar het kind bij is, zegt deze eigenlijk wat lelijks over de ene helft van het kind en als de andere ouder dat ook nog zou doen, dan wordt het kind dus gewoon kapot gemaakt.”
Niet de kinderen zijn gescheiden, jullie als ouders zijn gescheiden, zoals je ooit in je eigen volwassenheid had besloten om deze relatie aan te gaan en samen een kind(eren) te nemen/krijgen.
Geen kind heeft gevraagd om te worden geboren, het is niet alsof je een Asiel inging en er eentje uitkoos omdat je het gevoel had dat t paste! En soms past het ook niet, maar dan is het aan jou als ouder om te proberen het passend te maken en als je dan door je ex daarin ondermijnt wordt, dan is het einde zoek en wordt het leven voir je kind nog een stukje moeilijker!
In alle eerlijkheid, ik kan bladen vol schrijven en ik ben ervan overtuigd dat iedereen denkt dat hij of zij de enige is die in dit soort verwikkelingen zit, terwijl ik zie dat bovenstaand zo ongeloiflijk veel voor komt dat het werkelijk uit de hand aan t lopen is!
En ondertussen krijgen we een hele nieuwe generatie die zich donders goed realiseren dat ze door een of soms zelfs door beide partijen worden gemanipuleerd, waar ze niets aan kunnen veranderen! Die helemaal uitgeput raken doordat ze als een pingpong bal worden gebruikt!
Die alleen durven wegbreken als de andere ouder een veel lager profiel aanhoudt, zodat ze weer wat leefruimte krijgen. Maar hoe doe je dat dan als ouder, laat je het allemaal toe en belangrijker wanneer grijp je in als het een “gevaarlijke” situatie wordt en nog belangrijker hoe doe je dat dan, zonder dat het kind belast wordt en jij het toch dwingend kunt maken…
Ik denk dat ex-paren geforceert op cursus moeten met elkaar maar ik geloof er geen fluit van dat dat werkt, want ik zie ongelooflijk veel misstanden waarin er kinderen gewoon gebruikt worden om als nog die andere ouder er onder te krijgen en totaal niet door willen hebben wat dat doet met hun kinderen.
Tegen hen zou ik willen zeggen dat het geheel je eigen domme schuld is, dat gelijk halen niet bestaat in een huwelijk maar al helemaal niet na de scheiding. En je kinderen daarvoor gebruiken is gewoon gelijk aan mishandeling!
Dit gaat niet over ouderverstoting, dat is een hele andere materie waarbij menig expert ermee de fout ingaat. Ik weet ook niet of ik dat zou kunnen verwoorden.