Gelukkig heb ik fantastische vrienden!
Een van mijn allerbesties belde mij woensdag, of ik vrijdagmiddag tijd en zin had om samen t eten?? Ja graag, kom je naar mij toe dan, want ik bof met mijn allerbestie, we kunnen het goed met elkaar vinden!
Ik kom net aanrijden met mijn auto terug van François, de auto slurpt koelvloeistof maar zelfs al zet je m onder druk dan komt er niet uit, mwah moet kunnen of ik volgende week nog maar eens terug wil komen…
Ik zie van t begin van de straat dat ze terugstapt in de auto, ff doorrijden en een toeter want ze is nogal van t snelle, dus anders is ze weg!
Kunnen we ergens anders gaan eten, dus niet thuis?
Mijn huis ziet eruit of er al weken niet meer schoon is gemaakt. Ik heb al besloten om vanaf zaterdagavond tot zondag te gaan boenen, maar nu ff niet.T strand dan maar??
Jouw auto of mijn auto??
De honden die achterin zaten, zet ik terug in huis, als ik thuis kom krijgen ze wel te eten..
Op het plateau aangekomen, beslissen we dat we ClubZand eigenlijk t leukste vinden, in alle eerlijkheid hoor ik qua leeftijdsgroep waarschijnlijk ergens anders, but who cares!
Buiten staat er een dame die ons opvangt.
Ik wil binnen eten in de kas aan het raam en omdat we flink op tijd zijn, hebben we recht op onze keus.
Ik geef aan dat ik vanavond flink “los” ga, ik ben in principe op loopafstand van mijn huis….
En die auto kan hier wel een paar uur blijven staan! Ik mag niet zo heel veel eten en vast geen wijn of alcohol maar ik heb sinds mijn tijd in Frankrijk een missie, ik wil mijn eigen ik terug en dat betekent dat ik een flink aantal oude regels ga loslaten en weer even gek ben zoals vroeger.
We krijgen de kaart en alle twee prompt een heleboel telefoontjes, de een na de ander, god nooit geweten dat ik zo belangrijk was, alle twee mijn jongens en nog iemand die mij bedankt voor een luisterend oor en iemand die ondertussen meer info heeft gekregen.
Okay ik zit bijna te bedenken om het ding uit te zetten, maar zij is ook nog aan de telefoon, dus toe maar.
We krijgen de kaart voor het eten en drinken en er wordt een voorafje geadviseerd die ik prompt weiger.
Lieverd ik ben 10 kg kwijt door geen Carbs meer te eten, dus dat wordt hem niet.
Zaten we eerst nog alleen, ondertussen komt er een aantrekkelijke jonge man binnenlopen, we horen nu eigenlijk iets te dimmen, maar dat lukt niet echt.
Soms kunnen je (volwassen) kids zo ongelooflijk irritant zijn dat je dat op hoge toon moet vertellen..
Hij luistert stiekem mee en ligt in een deuk, ik vind het altijd opvallend dat andermans “leed” vermakelijk is voor anderen, ik vraag hem naar zijn mening.
Hij is super beleefd, en verteld dat hij hiervan zal gaan leren, zijn dochter is pas 6, dus hij kan nog even voort..
Reuze tactvol verteld hij gelijk ook dat hij zijn lief en kind in de hoofdstad heeft achtergelaten om een dag in de duinen te gaan lopen…
We hebben ondertussen onze fles wijn, en ik gooi ongegeneerd onze glazen hartstikke vol, dat scheelt weer werk en ik denk dat ik niemand hier hoef te overtuigen dat ik wel degelijk keurige manieren heb…
Die heb ik ook, maar vanavond even niet!
Er loopt naast alle mooie dames, ook een plaatje van een vent rond in de bediening met een smile waar je warm van wordt.
Altijd nieuwsgierig vraag ik waar hij vandaan komt en laat het nu net een land zijn waar ik ondanks dat ik er een flink aantal keren geweest ben nog steeds niet de taal machtig ben.
Chips!
Ik heb een nichtje in Oz, die als eerste buitenlandse Queen op zo een Carnaval float heeft meegereden, ik ben supertrots op haar omdat ze een eigen dansschool heeft en regelmatig prachtige foto’s laat maken in de kostuums.
Een andere nicht vindt haar een lellebel omdat ze niet zoals zij met de eerste de beste is getrouwd, ik kan dat niet vinden want datzelfde nichtje zegt dat waarschijnlijk als ik er niet bij ben, ook over mij.. met mijn derde huwelijk.
Ik zou willen dat ik zo kon dansen, zo les kon geven en zo gedreven was om haar Sambaliscious by Mishel Finlayson een succes te maken.
Ze komt ook wel eens naar Nederland en dan ga ik graag met haar uit en worden we (eerlijk gezegd alleen maar voor haar 
) gephotobombed.
Verder, we krijgen te eten en volop aandacht van de dames en de heer van de bediening.
Het is nog een beetje vroeg maar we hebben alle twee lunch overgeslagen wegens werkzaamheden dus we eten.
Ik hou van visschotel, dit in tegenstelling tot wat ik uitnodigende vissers vertel, maar ik haat het om alle haakjes eruit te halen, ik eet echt alles van de zee, maar ik ben te beroerd om te fileren.
Het is te veel werk en het haalt je aandacht weg van je tafelgenoten, dus daar heb ik geen zin in.
Mijn allerbestie mag beslissen, ik ben allang op weg om met iedereen te kletsen en mijn glas leeg te drinken.
Grappig detail, ik zou in Italië gewoon op mijn plek zijn, met mijn persoonlijkheid, maar hier in Nederland wen ik nooit.
Tussendoor krijg ik een verzoek van major (mijn oudste kind) of we dit voorjaar naar Italië met zijn allen op vakantie kunnen, yep kan, maar dan onderschat je je eigen toestand.. maar het is makkelijker om ja te zeggen en ik zou het geweldig vinden om met mijn nipote en de rest daar rond te wandelen..
Plus ik spreek de taal, altijd makkelijk.
Het eten is heerlijk en we komen op het punt van dessert aan, hee limoncello yep, altijd! I
k heb ooit een fles van een cliënt gehad omdat ik het heel lekker vind maar amper drink, die fles is opgegaan en er zit al jaren een nieuwe fles in de ijskast, ik durf het na gisteravond niet te zeggen, maar wij drinken amper of zoals mijn oudste dat zegt: mijn moeder drinkt misschien wel een fles wijn per twee jaar…
Dat klopt niet helemaal en na gisteren al helemaal niet, maar als je een alcoholicus voor een vader hebt gehad en je je studie in Engeland hebt ondersteund door in een bar te werken, dan heb je voldoende gezien dat drank flink wat kapot maakt!
Vandaar dat ik alleen in een controlled environment drink, ik rij niet met drank op en dat laatste is wel mijn strikste regel!
We nodigen onze achterbuur uit om mee te drinken, wij kennen elkaar al door en door dus nieuw bloed en andere zienswijze(s) wordt helemaal op prijs gesteld.
Saillant detail, ik doe aan Hapto en ik weet door mensen even in hun “lurven” te voelen of ze echt relaxed zijn of niet. Ik kan ze dan ook heel makkelijk hun spanning laten wegvloeien, dus uit nieuwsgierigheid vroeg ik ook of ik het bij hem mocht voelen, ik bedoel als je de hele dag in de duinen hebt gewandeld..
Ik heb twee dingen geleerd: hij was uiterst relaxed op het enge af, dat heeft meer met mij te maken, omdat ik de gewoonte heb om spanning bij mensen weg te halen en twee dat moet je niet doen met drank op want ik werd in een paar seconden beangstigend nuchter!
Nooit meer doen dus!
Knap was ook dat hij onmiddellijk wist wat ik deed en dank voor mijn kunst aan mijn leraar Bram !
Op een gegeven ogenblik kwamen wij erachter dat hij en mijn maatje Patrick elkaar kende en lieverd het spijt mij als ik ietwat enthousiast heb gebeld…..
Ik koester je voor het lieve mens wat jij bent!
Op de dag van Eric’s crematie kwam hij helemaal van de andere kant van NL om gewoon in mijn gang te staan met wijdopen armen. Hij kan nooit meer kapot bij mij.
Je weet niet wat zulke kleine gebaren betekenen voor een mens vol verdriet!
We hebben er nog een tijdje gezeten en hopelijk heb ik niet teveel onzin uitgekraamd, ik weet in alle eerlijkheid niet hoe ik terug ben gekomen bij de auto, in de auto heeft zij gereden en ik herinner mij dat ik thuis de sleutel in het slot deed en de deur open ging.
Vanochtend werd ik om 3.30 am wakker, geen hoofdpijn wat een godswonder is na minstens ¾ fles wijn en minimaal 5 limoncellos.Ik heb ondertussen de honden eten gegeven, hun waterbakken gevuld, een fles namaak perrier meegenomen naar mijn bed, mijn macbook gevonden, mij afgevraagd waarom een van mijn rolgordijnen op de grond ligt, ver van het raam, mijn bril teruggevonden, maar nog niet mijn oortjes van de bluetooth, in alle eerlijkheid ik heb ook nog niet echt gezocht.
Ik heb mij zelfs netjes uitgekleed maar waarschijnlijk niet mijn tanden gepoetst..
Ik ga nog een uurtje slapen, morgen om 9 uur heb ik les en ik wil daar fris en vrolijk zijn, ik heb mijn namaak Perrier al bijna leeg en mijn stukje af
Met dank aan Brigitte Mes voor de begeleiding, dit gaan we op deze manier niet nog eens herhalen, maar ik heb wel, zover ik mij herinner, ongelooflijk gelachen en genoten!
Je bent mijn allerbestie!
Welterusten!