Within the next half hour while I am writing
There will come this huge realisation
that one year ago you died here in this bed
And all I am left with, is why?
Now there is a lot I could say and
it might even sound like a huge reproach
but that would make no sense,
since I can never get you back.
I saviour our last moments,
My worries and caring
And you I were already realising
What was inevitable going to be…
The loss of you,
Will never leave us
Will never stop us
Loving and missing you
Like hell !
Ik mis je vriendje,
Ondanks dat ik het leven weer heb opgepakt
Mis ik jou heel erg!
“We kunnen je het nooit meer vragen “
Is in de afgelopen jaar hard aan gekomen
Misschien bij de kinderen nog harder
Dan bij mij of misschien ook niet!
“We kunnen je het nooit meer vragen”
Maar we missen je wel vreselijk
Dag lief mens
Ik ben blij dat je niet verder hebt hoeven meemaken
Niet hebt hoeven bijkomen
Niet hebt hoeven aftakelen
Meer dan deze ziekte
Je al aangedaan had
Ik wens je rust!
En ik hoop dat je de liefde ziet
Waarmee je omringd was
Dag mijn vriendje
Ik wens je opnieuw een goede reis!