Ik denk dat iedereen wel ondertussen in zijn omgeving heeft waar er sprake is van kinderonthechting, of te wel waar de kinderen (subtiel of niet) weg worden gehouden van de andere ouder.
Dat kan reuze stiekem gaan of juist helemaal niet, er zijn namelijk een heleboel theorieën waarin men zegt dat het al vanaf de geboorte van het kind duidelijk wordt dat er later sprake is van ouderverstoting.
Ik heb daar onvoldoende informatie voor en ik ben nooit goed geweest in het doorlezen van onderzoeken er wordt of te veel of te weinig informatie, onderzoek, conclusies bijgehaald en elk onderzoek spreekt elkaar weer tegen, dus het is moeilijk om hier duidelijkheid over te krijgen.
Waar ik wel goed in ben is iemand een knuffel geven die het nodig heeft en vandaar dat ik op dit moment nogal wat ouders ken, waar de kinderen van weg worden/werden gehouden.
Het zijn mensen die vaak zonder schuld een afschuwelijke reputatie hebben opgebouwd doordat de ex ouder deze façade zorgvuldig heeft opgebouwd en wij als mensen graag de gemakkelijkste weg volgen en dus heel vaak geloven wat er dan wordt gezegd.
Op een of andere manier krijg ik allerlei ouder(s) op mijn pad die hier het slachtoffer van worden en ondanks dat er dan afschuwelijke situaties ontstaan, waarbij er jaarlijks de nodige (ouder-) zelfmoorden door ontstaan maar zij niet eens de grootste slachtoffers zijn, wat dat zijn namelijk de kinderen.
Het verdrietige van kind zijn is dat het diens ouders in zich moet verenigen en dat is niet altijd makkelijk als er een ouder is, of nog erger beide ouders zijn, die maar over de andere ouder blijven klagen.
En vooral als ze dat semi achteloos doen, zo van die ander weet niet beter….
Alsof die andere ouder achterlijk is….
En dat kan vanaf geboorte heel subtiel gaan, zo subtiel dat die andere ouder het in eerste instantie helemaal niet doorheeft en misschien de veroorzaker ook niet omdat hij (of zij) gewoon de frustratie met die ander van zich af probeert te praten.
Het verdrietige gevolgd van het geheel is wel dat elke keer dat die ouder van die opmerkingen maakt er een klein stukje barst binnen het kind, want of het wil of niet, ergens binnen in, hoe klein het ook is, realiseert het dat het een mix is tussen de beide ouders.
En zo maken ze een kind helemaal kapot, gewoon door pure dommigheid/egoïsme van de ouder(s).
Alleen maar omdat je “oude liefde” waar je ooit zo weg van was dat jullie samen een kind wilden, nu iemand is waar je een ongelooflijke hekel of minachting voor hebt en jij dit voor je eigen gevoel aan de lopende band moet uiten aan iedereen die het (wel of niet) horen wil.
Ik sta dan ook regelmatig verbaasd over de ongelooflijke kleinzieligheid van ouders, die op een of andere manier de bus hebben gemist om echt volwassen te worden.
Ja ze kunnen Captain of Industry zijn, of Hooggeleerden, maar eigenlijk zijn het een stelletje zielige ouders die niet kunnen verkroppen dat ze ooit (of soms nog steeds) verliefd waren/zijn op die ander en dat daar dan kinderen uit gekomen zijn.
Kinderen die ze nu willen “bezitten” om zo die ander de voet dwars te kunnen zetten, die ze kunnen verleiden met tranen, zieligheid, vakanties, cadeaus om maar te kunnen bewijzen dat zij meer van de kinderen houden dan die andere ouder. Maar vooral om naar die andere ouder te bewijzen dat ze gewoon superieur zijn!
En of dat ten koste gaat van de kinderen, dat is bijzaak want alhoewel het net lijkt alsof ze veel om hen (de kinderen) geven, zie je vaak de nodige barstjes in die liefde zitten die gewoon niet kloppen
Apenliefde noemde een zwager van mij dat ooit en dat vind ik wel een mooie uitdrukking.
Als je willens en wetens rücksichtlos je kind meesleept in jouw ambitie om die ander eronder te krijgen, als ware het een wapen om die ander mee te raken.
Als Jeugdzorg dat iets duidelijker kon zien en dan ook daar hele maatregelen tegen mocht nemen in plaats van te worden teruggefloten worden door allerlei andere instanties, dan kon het zelfs zo zijn dat deze ouders er al uitgepikt zouden worden bij het consultatiebureau of iets.. later.
Dan konden ze er een cursus volgen: Hoe het in ieder geval niet moet bij het opvoeden van je kind…
Want elk kind die in deze situatie komt, zal het zelfde ook in zijn/haar volwassen leven overkomen, als dader of als slachtoffer, dat is namelijk al bewezen.
En dat betekent dat de ontwrichting van het familieleven steeds verder afzakt tot het als wonderlijk wordt ervaren als kinderen twee leuke lieve ouders hebben.
Ik hou mijn hart vast voor de mensheid!
Ik wens jullie toch een fijne dag!