Als ik nog een keer hoor wat een ongelooflijke bofkont ik ben en dat je jaloers op mij bent… realiseer je dan wel even dat:
1) minder dan twee jaar mijn maatje, echtgenoot en vader van mijn kinderen ben kwijtgeraakt
2) En omdat hij een zelfstandige was, ik ook mijn inkomen waarmee de studie van onze kinderen mee ondersteunde ook kwijt was
3) Dat je niet alleen je eigen verdriet moet opvangen maar ook het grote verlies van je jongens
4) Dat de geboorte van je kleinkinderen ondanks je blijdschap ook gepaard gaan met een enorm verdriet omdat ze hem nooit zullen keren kennen of zelfs zullen ontmoeten en dat hij ze nooit zal zien, leren lopen, praten etc.
5) Dat je jongens wanhopig tegen je vertellen dat ze het eigenlijk papa hadden willen vertellen!
6) Dat je je donders goed realiseert dat je door moet met je eigen leven, wat best wel heel zwaar is omdat allerlei instanties opeens over je beslissen en jij helemaal advocaten moet inschakelen om het weer recht te zetten
7) Dat je nergens wat durft te vragen, omdat je je trots hebt en je je schaamt omdat je in deze bende zit maar niet weet hoe je eruit komt!
😎 Dat je dan de beslissing neemt om je huis maar te verkopen, met de realisatie dat je hierna grote kans hebt dat je je nooit meer iets kunt veroorloven behalve misschien een garage in Oost Groningen
9) Dat je dan opeens je gehele huis leeg moet maken, waarmee er 160 bananendozen alleen al met Eric zijn boeken en spellen gemoeid zijn.
10) En alles wat er door je handen gaat wel een herinnering oproept!
11) Dat je verweten wordt dat je “al” een nieuwe relatie hebt en al helemaal omdat hij in de verste verte niet (age-) appropriate is en mij dus wel voor mijn bezittingen heeft uitgekozen en ik dus zo dom ben
12) Dat ik dan mijn huis wit moet schilderen omdat anders “men” er niet door heen kan kijken zodat ik voor de volgende maanden tegen afschuwelijke witte wanden aankijkt die mij bijna tot zelfmoord brengen.
13) Dat het dan eindelijk verkocht is en dat je er dan ook eigenlijk er bijna tegelijk uitwilt, maar dat je gebonden bent aan je eigen troep die elke kamer nog overvloedig heeft.
14) Dat je ondertussen je realiseert dat je een geweldige boekhoudster had en nooit had moeten switchen omdat je een meer technische accountant nodig dacht te moeten hebben.
15) Dat je ondertussen bijna aan lager wal zit door de extra kosten die je door die stomme beslissing hebt gemaakt, maar gelukkig ergens langs de lijn wordt gecorrigeerd, zodat je weer op zoek moet naar nog een nieuwe accountant.
Gelukkig heeft mijn originele mij teruggenomen, want anders was ik wel ergens gesprongen met al dat gedoe!
16) Dat je ondertussen een afgestudeerd kind hebt die dan beslist dat hij zijn masters gaat doen, waar hij helemaal gelijk in heeft, maar wat prompt ergens in een ander land moet worden gedaan.
17) Je andere kind zijn huis eindelijk wordt opgeleverd, terwijl zijn vrouw ligt te bevallen en jij en inappropriate vriendje flitsend muren moet sauzen etc.
18) En ondertussen heb je al meer dan 200 bananendozen vol met spullen die je wilt houden, terwijl je je hele hebben en houden aan t verkopen bent!
19) Beide honden er helemaal angstig van worden, omdat ze al een keer eruit zijn gegooid en bang dat er weer wat gaat gebeuren
20) Een van je liefste buren uiteindelijk overlijdt, die was weliswaar op hoge leeftijd maar overwon keer op keer zijn ziektes en toen was het opeens gewoon op!
21) afspraken die in t verleden zijn gemaakt opeens dan geen doorgang meer hebben, zodat jij 20 dagen voor de verkoop en dus verlies van adres, een enorm probleem erbij krijgt
En maar stug doorgaat met t verdelen in verkoop, weggooien of opslaan van je spullen en je hoopt dat wat je zo direct nodig zult hebben ook bereikbaar blijft… in de storage omdat je al flinke dozen kwijtbent in die andere opslag..
Zodat je ook nog maar even beslist dat je na de verkoopdag, beide opslagcontainers gaat omgooien zodat iedereen zijn eigen stukje krijgt en alles bereikbaar blijft. En je weet dat je kinderen er geen tijd voor zullen hebben…
Je gelukkig voor de week van na de verkoop een plek hebt gevonden waar je met je honden terecht kunt, zodat je de spullen om kunt zetten, je alles netjes af kunt sluiten en heel misscien ook tijd hebt om aan je vriendje te laten zien waarom Bakkum Noord zo schitterend vol kleur is aan het einde van april!
En dan gaan we de camper kopen, geen gemakkelijk taak want het is veel geld en je moet flink alert zijn dat je geen kat in de zak koopt. En ik ben helemaal niet auto onderlegt…
En dan begint mijn reis, ik zal veelal in Nederland zijn of iets zuiderlijker en ik hoop dat ik nog heel lang en intens mag genieten!
Vriendje heeft toegezegd dat hij een flinke tijd meegaat, om plekken te zien, waar hij anders niet zo gemakkelijk was gekomen!
Ik heb ook ijkpunten, verjaardagen die ik niet wil en kan missen, zoon die van een buitenland naar een nog verder buitenland zal gaan in zijn Quest voor zijn masters en die daarvoor graag mijn camper wil lenen en mijn vriendje die zich ergens meer permanent wil settelen en dat toch samen met mij wil doen (en ik met hem)!
Ik sta aan de vooravond van grootse veranderingen en het is doodeng, ik heb (stiekem) paniekaanvallen omdat het eigenlijk gewoon teveel is voor een persoon!
Ondanks mijn sterke rug en brede schouders en vooral dankzij mijn besties die mij dan weer opbeuren!
En mijn Tokyo want die heeft zich in t afgelopen jaar werkelijk ontpopt als een geweldige vriend, maatje en dare I say it: mijn soulmate!
Ik dacht dat ik na Eric nooit meer iemand van gelijke intellect en humor zou vinden, maar iets heeft hem op mijn pad gestuurd en we hebben het aangedurfd om het samen te belopen!
Ik zal hem de rest van mijn leven dankbaar zijn, want de keren dat hij gewoon zijn armen open gooide om mij op te vangen zijn ontelbaar geworden!
En hoe irritant hij ook kan zijn…. 😉 ik ben nog steeds blij met hem!
En NU ga ik weer keihard verder, omdat ik zo een bofkont ben, maar misschien ben ik dat wel omdat ik gewoon durf, dat maakt het niet gemakkelijker maar voor mij toch leuker.
Moed is niet gemakkelijk, moed is verdomde moeilijk en het kan je flink in de weg zitten ook omdat men denkt dat jij het wel gaat redden zonder hun hulp!
Dat zal ook wel,ik ben een goed voorbeeld, maar het had ook gemakkelijker gekund, euhhh denk ik !
Have a great day !,